- sahibsiz
- ownerless; neglectedsahibsiz torpaq – no man's landsahibsiz uşaq – homeless child
Məktəblilər üçün Azərbaycanca-İngiliscə lüğət. 2014.
Məktəblilər üçün Azərbaycanca-İngiliscə lüğət. 2014.
sahibsiz — sif. 1. Sahibi, yiyəsi olmayan; yiyəsiz, nəzarətsiz. Maral baxar təpəyə; Özün yıxar təpəyə; Oba sahibsiz olsa; Donuz çıxar təpəyə. (Bayatı). Ölkə tamamilə sahibsiz deyildi. S. H.. 2. Ata anasız, yetim, baxımsız. Mənim yetim uşağa rəhmim gəlir;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
beytaş — (Naxçıvan) yiyəsiz, sahibsiz. – Bizim kəntdə beytaş ev yoxdu ◊ Beytaşa qalmax (Qazax, Tovuz) – sahibsiz qalmaq, mirasa qalmaq. – Min dəfə demişəm bu beytaşa qalmış qapının ağzına qoymuyun (Qazax); – Onun paltarı beytaşa qaldı (Tovuz) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boşdağ — I (Kürdəmir) yumşaq, boştəhər. – Bizim yer boşdağdı, yaxşı əkin olur II (İmişli) sahibsiz, yiyəsiz, boş. – Bılar gedib bi boşdağ yerdə kənd saldılar ◊ Boşdağa qoymax (Oğuz) – dincə qoymaq, müəyyən müddət üçün əkməmək. – Bu il yerimizi boşdağa… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
buraxma — (Şəmkir, Tovuz) sahibsiz, yiyəsiz, özbaşına. – Sə:n atın bi:l buraxma oluf (Tovuz); – Öyü buraxma qoyub gəlmişəm; – Buraxma heyvandı gedif taxıla girif, ta bizi az danla (Şəmkir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
düşmə — (Ağdaş) azmış, sahibsiz (heyvan). – Bizdə bir düşmə kəl var … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xarxapan — (Gədəbəy) sahibsiz, kimsəsiz, boş. – Xarxapandı öyləri, bir cannıcinni də tapbassaη … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mərəd — (Qazax) sahibsiz. – Adam mərəd qalmış şeyi dibinnən çıxarmaz ha … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
semqi — (Qazax) sahibsiz (it) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
səlləminə — (Qazax) sahibsiz. – Buralar səlləmineydi, hər yetən bağdan keçirdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
səlvər — I (Çənbərək) xəstə. – Süleyman yazıx iki ildi kin, səlvərdi; – Səlvər arvat öy tikərmi saηa? II (İsmayıllı, Qazax, Zaqatala) avara, işsiz, boş bikar. – Səlvər gəzməx’dən nə çıxajax (Qazax); – Əcəb səlvər adamdı (İsmayıllı) III (Gədəbəy, Tovuz)… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti